Juli 1948, drie jaar na het einde van de 2de wereldoorlog.
Stralend weer heeft reeds vele toeristen naar Texel gelokt.
Via Oudeschild met de voormalige boten van de Teso, de Marsdiep, de Voorwaarts en een voorvader van de huidige Dr. Wagemaker zijn zij naar ons eiland gebracht.
Vele eerste levensbehoeften waren nog in de distributie. Maar geleidelijk kwam daar verbetering in. Terwijl snoep en tabak nog op de bon waren kwamen er grondstoffen voor de bereiding van consumptie ijs beschikbaar.
In den Burg op de Steenenplaats, in “het keldertje” installeert Sijp Langeveld een machine om ijs te maken. Dat moest door het open raam daarboven verkocht worden. Voor de straatverkoop was een ijsco wagen gefabriceerd om in den Burg en naar de Koog te rijden.
En voor die ijscowagen werd een knecht gezocht.
Die knecht werd ik.
Ik zat in de derde klas van de Mulo. In de vakantie kon je met bollen pellen maximaal vijf gulden per dag verdienen. En dat was best veel geld. Bij Sijp zou ik 20% van de verkoop krijgen.
Zonder dit te vermoeden werd ik hierdoor de best betaalde “werkstudent” van het jaar. Op goede dagen bedroeg de verkoop honderd gulden!
20 Gulden voor mij! En dat was toen heel veel!
Voor de laatste schooldag waarop de rapporten werden uitgedeeld vroeg ik aan “de Baas”, meneer Steenhuis vrij, omdat ik een vakantie baantje had. Dat werd door “de Baas” wel gewaardeerd. Ik had hem niet verteld waarom juist die laatste schooldag belangrijk voor mij was.
Dus gaf Sijp mij die morgen les één in het klaarmaken van de ijskar. Een grote staaf ijs in brokken hakken, brokken rondom de ton in de kar, een paar handen grof zout nodig voor het vries effect en dat afdekken met kranten. Daar de ton met ijs in.
En karren maar.
En dat karren ging door de Weverstraat richting Schilderend. Rechtstreeks naar de Mulo waar de leraren druk bezig waren met het uitreiken van de rapporten, dat plotseling door de bel van de ijskar verstoord werd. Nog zie ik het boze gezicht van meneer Peetoom voor het raam verschijnen met de uitdrukking: heeft ie daarvoor vrij gekregen?
Meneer Peetoom moet toen 27 jaar geweest zijn. Bij een kort bezoek aan Texel in de maand mei, dit jaar, ontmoette ik hem 93!! jaar en ik 81. Hij kon zich het ijsco incident niet herinneren.
Ijsbeer nr. Eén
De school kwam uit en binnen een uur was ik door de eerste ton ijs heen. Een vliegende start. Alle leraren kregen een gratis ijsje van het laatste restje ijs. De ijsjes waren van een dubbeltje en een kwartje.
Terug naar de Steenenplaats met de eerste uitverkochte ton ijs. Daar in “het keldertje” scharrelde ook een jongetje rond dat mee wilde helpen. Ongeveer zeven jaar. Blauwe overall en zwarte laarsjes.
Zijn naam was Fritsje.
Kees Koetsier, juni 2013
Alfaz del Pi, (Alicante) Spanje
Geen opmerkingen:
Een reactie posten